اِلف گمشده

اینجا از روزمرگی‌ها و اتفاقاتی می‌گویم که نوشتنش کمک به تحلیل کردنش می‌کند.

اِلف گمشده

اینجا از روزمرگی‌ها و اتفاقاتی می‌گویم که نوشتنش کمک به تحلیل کردنش می‌کند.

صد و هفتاد و ششم

بعد از آن که پست قبلی را نوشتم، دیدم میم پیام داده ببینمت. عکسی برایش فرستادم و عکسی فرستاد و حال و احوال کردیم. نیم ساعت بعدش پیام داد:

چقدر قشنگی 

چقدر صورت مهربونی داری 

چقدر موهات قشنگه

بعد مثل خری که تی‌تاب بهش دادند ذوق کردم و اشک‌ها و بغض‌ها رفت پایین. به همین سادگی. زخم را نمی‌بندد، اما درد را کم می‌کند. موقتی هم خوب است.

نظرات 4 + ارسال نظر
مینا یکشنبه 19 فروردین 1403 ساعت 23:42

عادت همه ما دخترا اینه ک همش دنبال ازدواجیم حتی اگه بگیم نیستیم !!!بعد بازم بعد از ازدواج خوشحال نیستیم و همه اش در حال محدودکردن شوهر هستیم !!!حتی جورجینا دوس دختررونالدو هم بزرگترین ارزوش ازدواجه ،،،پس طبیعیه گاهی غم بهت هجوم بیاره ،،ولی باورکن ازدواج مزخرفترین کاره

من تجربه ازدواج رو دارم مینای عزیز. من نگاهم به ازدواج جور دیگه‌ایه. توی رابطه‌ای که با میم دارم فضا بیشتر برام به این شکله که هر دومون درک درستی از مدل رابطه داشته باشیم.

نسیم یکشنبه 19 فروردین 1403 ساعت 11:53

یا میم میمونه
یا یکی بهتر از اون و خواهی داشت
از این دو حالت خارج نیست
مطمئنم
تو لایق بهترین هایی
در لحظه زندگی کن

مرسی:*
اینی رو که گفتی خیلی دوست داشتم

نسیم یکشنبه 19 فروردین 1403 ساعت 09:44

خدا میم رو تا ابد برات نگه داره

نمی‌دونم نسیم. مدل برخوردش جوری نیست که تا ابد بخواد باشه. برای خودمم گمونم بهتره نباشه. اما دوست دارم یکی باشه با بیشتر مشخصات میم که باهاش یه زندگی رو بسازم!

لیمو یکشنبه 19 فروردین 1403 ساعت 09:16

امیدوارم همیشه حال خوب، احوال بد رو بشوره و ببره.

آره لیمو جان، منم امیدوارم...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد